استیو نش اعلام بازنشستگی کرد

استیو نش اعلام بازنشستگی کرد

استیو نش پس از ۱۹ سال حضور در NBA که به کسب دو جایزه MVP و قرار گرفتن در رده سوم بهترین بازیکنان تاریخ لیگ از نظر تعداد پاس منجر به گل انجامید و جایگاه او در تالار مشاهیر را به عنوان یکی از بهترین گارد راس های تاریخ لیگ تضمین کرد، اعلام بازنشستگی کرد.
نش در نامه ای که روز شنبه در وبسایت The Player’s Tribune منتشر شد نوشت: “بزرگترین ره‌آورد من این بوده است که با تمام وجود عشق و علاقه ام را دنبال کردم و برای چیزی که بسیار آن را دوست داشتم، تلاش کردم- نردبانی را تصور کنید که من برای رسیدن به قهرمانانم از آن بالا رفتم. وسواس [برای رسیدن به موفقیت] بهترین دوست من شد. من با او صحبت می کردم، او را گرامی می داشتم، با او می جنگیدم و توسط او شکست می خوردم.”
نش که به دلیل آسیب دیدگی نتوانست در این فصل از رقابت ها برای لس آنجلس لیکرز به میدان رود، دوران حرفه ای خود را با ۱۰۳۳۵ پاس منجر به گل به اتمام رساند و در رده سوم لیست بازیکنانی که بیشترین پاس منجر به گل را در تاریخ لیگ ثبت کرده اند قرار گرفت. جان استاکتون و جیسون کید نفرات اول و دوم این لیست هستند.
این بازیکن همچنین دقیقترین پنالتی زن تاریخ لیگ ان بی ای است. او با وارد سبد کردن ۹۰٫۴ درصد از مجموع پرتاب های پنالتی خود، بالاتر از مارک پرایس قرار گرفته است. نش از فصل ۲۰۰۱-۰۲ در دالاس تا فصل ۲۰۰۸-۰۹ در فینیکس، ۹ فصل متوالی مغز متفکر تیم هایی بود که بهترین حمله لیگ را در اختیار داشتند.
نش علی رغم مصدومیت هایی که در اواخر دوران حضورش در سانز داشت، سال ۲۰۱۲ پیشنهادی سه ساله به مبلغ ۲۸ میلیون دلار از لیکرز دریافت کرد؛ معامله ای که طی آن ۴ انتخاب درفت لیکرز به سانز منتقل شد.
اما دوران حضور او در لیکرز، دوران تاریکی بود.
یکی از استخوان های پای چپ او در دومین مسابقه ای که برای لیکرز به میدان رفت شکست که منجر شد او ۲۴ بازی بعدی فصل ۲۰۱۲-۱۳ را از دست دهد. این بازیکن فصل گذشته نیز به دلیل مصدومیت های مختلف تنها در ۱۵ بازی به میدان رفت. نش در دو فصل گذشته، به دلیل مصدومیت از ناحیه پشت، زانو و همسترینگ، تنها در ۶۵ بازی از ۱۶۴ مسابقه ممکن فصل عادی حضور داشت.
به گفته نش، تیم لیکرز از اکتبر گذشته و زمانی که اعلام شد این بازیکن کل فصل ۲۰۱۴-۱۵ را از دست خواهد داد، او را به عنوان یک بازیکن بازنشسته در نظر گرفته بود. تنها دلیلی که بازنشستگی نش تا به امروز رسمی نشده بود این بود که میچ کاپچک، مدیرکل لیکرز از نش خواسته بود تا اعلام بازنشستگی خود را تا پس از ۱۹ فوریه که پایان زمان نقل و انتقالات بود، به تاخیر بیاندازد. لیکرز امیدوار بود بتواند این بازیکن و قرارداد ۹٫۷ میلیون دلاری اش را به تیم دیگری منتقل کند و در ازای او مهره هایی برای آینده تیم به دست آورد.
این گاردِ اهل ایالت بریتیش کلمبیا کانادا، پیش از آنکه دوران حرفه ای خود در NBA را با فینیکس سانز آغاز کند، در دانشگاه سانتا کلارا بازی می کرد. سانز در سال ۱۹۹۸ او را به دالاس موریکس منتقل کرد و نش زمانی که در دالاس در کنار دیرک نویتزکی و مایکل فینلی تحت نظر دان نلسون بازی می کرد، خود را به عنوان یکی از گارد راس های نخبه لیگ معرفی کرد.
او در سال ۲۰۰۴ و در حالی که بازیکن آزاد بود به فینیکس سانز بازگشت.
استیو نش ۱ متر و ۹۱ سانتیمتری در سال های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶، دو بار پی در پی جایزه ام وی پی فصل را به دست آورد (در تاریخ لیگ تنها ۱۰ بازیکن توانسته اند دو سال متوالی عنوان MVP را کسب کنند). او در آن سال ها رهبری تیمی را بر عهده داشت که تحت هدایت مایک دی‌انتونی، یکی از قدرتمندترین تیم های تاریخ لیگ در حمله بود. قابلیت های او در بازیسازی و کسب امتیاز باعث شهرت جهانی او شد و موجب شد او ۸ بار برای حضور در آل استار انتخاب شود.
نش در نامه خود اعلام کرده است که به احتمال فراوان هرگز دوباره بسکتبال بازی نخواهد کرد.

منبع

احمد شریفی

احمد شریفی هستم.گرچه خیلی کم بسکتبال بازی کردم ولی علاقم به بسکتبال از سال ۲۰۰۴ که بازی NBA LIVE 2005 رو بازی کردم بیشتر شد.از همون موقع رقابت های مختلف مخصوصا NBA رو دنبال می کنم.

۶ پاسخ

  1. mlbj گفت:

    بازیکن بزرگی بود.
    خداحافظ استیونش دوست داشتنی.

  2. pierce گفت:

    نش

    دوست داشتنی
    کسی که اصلا به چیزی که لایقش بود نرسید :'( 🙁 🙁 🙁

  3. سینا میلواکی گفت:

    دوست داشتنی.مثلث نش ماریون ستودمایر رو تو سانز یادمون نمیره…

  4. محمد ارباب گفت:

    امیدوارم مثل دیگران در عرصه های دیگر بسکتبال موفق باشه
    گارد راس فوق العاده ای بود
    یادم میاد همیشه در برنامه های مختلف مستند از هوش بالای این بازیکن مثال زده میشد

  5. alik گفت:

    یادمه اون موقع که اومد لیکرز نمیدونستم از خوشحالی چیکار کنم اما شانس بد…
    یادش بخیر یه زمانی رو کاور بازی nba(نه ۲k ) عکس استادمایر بود واقعا فینیکس یه قهرمانی حقش بود اون زمان فک کنم گرنت هیل هم تو فینیکس بود که بازنشست شد

  6. محمد رضا ارباب گفت:

    از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۷ بازیکنانی همچون استیو نش ، آماری استودمایر،شاون ماریون ، لیاندرو باربوسا ، بوریس دیاو،جیمز جونز، راژا بل و جو جانسون بازی می کردند که مثلث ثابت این تیم ۳ بازیکن اولی بودند. در اون سالها بود که استیو نش ۲ بار متوالی برنده جایزه ام وی پی شد و در سال ۲۰۰۷ نیز در جایگاه دوم قرار گرفت (شاید بدلیل مصدومیت کمی از کورس رقابت بازماند)
    در آن سالها بود که سانز خوش می درخشید و یکی یکی بازیکنانش افتخارات فردی بر جای میگذاشتند
    نش و اماری و ماریون از پایه های تیم غرب در آل استار بودند و همچنین ماریون بعنوان بهترین Steal کننده لیگ و باربوسا بعنوان MIP انتخاب شدند.

دیدگاهتان را بنویسید

دیدگاه‌های غیرمرتبط با موضوع مطلب و همچنین دیدگاه‌هایی که به صورت فینگلیش نوشته می‌شوند، تایید نخواهند شد.
 

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *