دیترویت پیستونز پیراهن شماره ۳ بن والاس را بازنشسته کرد
تیم دیترویت پیستونز برای بزرگداشت بن والاس، یکی از بهترین بازیکنان دفاعی تاریخ NBA، پیراهن شماره ۳ این بازیکن را بازنشسته کرد.
دیترویت شنبه شب و بین دو نیمه بازی برابر گلدن استیت واریورز، پرچم سفیدی که عبارت ” Wallace” با رنگ آبی و شماره “۳” با رنگ قرمز روی آن درج شده بود، را در سالن The Palace به اهتزاز درآورد.
والاس که ۴ بار عنوان بهترین بازیکن دفاعی سال را کسب کرده است، در زمان حضور در این مراسم، توسط مربی اش، لری براون و بسیاری از هم تیمی هایش که به همراه آنها قهرمانی سال ۲۰۰۴ ان بی ای را به دست آورد، همراهی می شد.
والاس با سیمایی متفاوت از آنچه از او به یاد داریم در این مراسم شرکت کرد و خبری از موهای مدل آفریقایی آشنای او نبود.
والاس ۴۱ ساله، هشتمین بازیکنی است که پیراهنش توسط دیترویت بازنشسته می شود. او همچنین اولین بازیکن از تیم سال ۲۰۰۴ است که این افتخار را به دست آورده است. قرار است پیراهن چانسی بیلوپس، هم تیمی سابق والاس، نیز در ادامه فصل بازنشسته شود.
والاس که همسر و فرزندانش را در این مراسم به همراه داشت، گفت: “جایی که من ازش اومدم و آزمایش ها و سختی هایی که پشت سر گذاشتم رو با دنیا عوض نمی کنم. شما ]خانواده[ زمانی که من چیزی برام باقی نموند بود، به من انگیزه می دادید. ”
مسیر بن والاس برای تبدیل شدن به یکی از بهترین بازیکنان دفاعی تاریخ، از شهر وایت هال ایالت آلاباما آغاز شد؛ جایی که برادرش که ۷ سال از او بزرگتر بود، مجبورش کرد تا بسکتبال بازی کردن بدون زیاد شوت زدن را یاد بگیرد.
او به نقل از برادرش گفت: “من همیشه گفتم’ تو باید توپ های از دست رفته رو جمع و ریباند کنی یا سعی کنی توپ ربایی کنی، چون قرار نیست ما توپ رو پاس بدیم.’”
این نصیحت بعدها به والاس در برابر بهترین بسکتبالیست های جهان کمک کرد.
والاس که در دانشگاه ویرجینیا یونیون بازی می کرد، در درفت سال ۱۹۹۶ توسط تیمی جذب نشد، بلکه به عنوان یک بازیکن سال اولی آزاد، به واشنگتن بولتز پیوست. او یک فصل در اورلاندو مجیک حضور داشت و سپس در تابستان سال ۲۰۰۰ در جریان یک معامله، توسط این تیم به دیترویت پیستونز منتقل شد.
والاس در هیچ از فصول حضورش در لیگ از نطر میانگین امتیاز دورقمی نشد اما احتمالا وارد تالا مشاهیر نی‌اسمیت خواهد شد.
بن بزرگ در فاصله سال های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۶، چهار بار جایزه بهترین بازیکن دفاعی لیگ را کسب کرد و اولین بازیکن تاریخ لیگ لقب گرفت که توانسته در یک بازه ۵ ساله، ۴ بار این جایزه را کسب کند. دیکمبی موتومبو، تنها بازیکن دیگری است که در طول دوران حرفه ای خود، ۴ بار این عنوان را کسب کرده است. والاس در فصل ۲۰۰۱-۰۲، در میانگین ریباند و بلاک شات، بهترین بازیکن لیگ بود. این آمار هنگامی جالبتر می شود که بدانیم گرچه او را یک سنتر ۶ فوت و ۹ اینچی می دانستند، اما به گفته خودش قدی معادل ۶ فوت و ۷ اینچ داشت.
بن والاس به دیترویت کمک کرد تا یک قهرمانی به دست آورد و ۴ سال متوالی به همراه این تیم، به فینال کنفرانس شرق راه یافت. او پس از آن به عنوان بازیکن آزاد به شیکاگو بولز رفت و در سال ۲۰۰۹ به دیترویت بازگشت. این بازیکن سرانجام در سال ۲۰۱۲ بازنشسته شد.
۳۳۳۳۳۳۳۳۳